Ετικέτες

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Εγκλήματα των Ελλήνων κατά της (ανθρωπότητας)


 

 



Το έγκλημα

Έγκλημα θεωρώ  την προσφορά των Ελλήνων στην (ανθρωπότητα),  γνώσης ,  που ήταν ανίκανη να διαχειριστεί με αποτέλεσμα να επιβεβαιώνετε το ρητό «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος»

Είσαι  εγκληματίας  και κουβαλάς ακεραία την ευθύνη όταν  δίνεις στα χέρια ενός νηπίου  η πνευματικά καθυστερημένου  ένα όπλο.

Τι αλήθεια περιμένεις από την πράξει σου αυτή; Ελπίζεις ότι το ον αυτό θα κάνει σωστή χρήση , π.χ. θα προστατεύσει την οικογένεια του από τα άγρια θεριά;

Το ον  αυτό  δεν φέρει καμία ευθύνη  διότι απλά δεν γνωρίζει  ότι τα πάντα έχουν δυο πλευρές  την άσπρη και την μαύρη.

Καθώς όμως  η άσπρη είναι η δύσκολη (ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑ) το ον χωρίς να το θέλει η επιδιώκει (είπαμε δεν γνωρίζει) επιλέγει την μαύρη με τα ολέθρια αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα.

 



Εγκλήματα των Ελλήνων κατά της (ανθρωπότητας)

 

Δημοκρατία και ελευθερία

Παιδεία

Σχολεία

Γυμναστήρια

Ιστορία

Ρητορική

Ποίηση

Διακοσμητική

Μουσική

Τραγωδία

Κωμωδία

Αθλητισμός

Υγιεινή

Φυσική

Πυρηνικής Φυσικής

Αστρονομία

Ιατρική

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Γεωμετρία

Βιολογία

Ανατομία

Ιατρική

Και  πολλά ακόμα.

Ένοχοι  κρίνονται όλοι οι Έλληνες  που έδωσαν και  διέδωσαν όλα όσα έπρεπε  να αποκρύψουν με κάθε θυσία.

Πρωτεργάτες του εγκλήματος

Θαλής , Σόλων , Περίανδρος , Κλεόβουλος , Χίλων , Βίας ,Πιττακός , Λεύκιππος  ,Δημόκριτος, Επίκουρος , Ξενοφάνης ,Ζήνων , Μέλισσος , Παρμενίδης , Φαίδων , Μενέδημος , Αντισθένης , Βίων , Διογένης ,Κράτης , Μητροκλής , Αρίστιππος ,Αννικέρις , Ηγησίας , Θεόδωρος ,Μελέαγρος , Πυθαγόρας , Αλκμαίων , Αρχύτας ,Εμπεδοκλής , Επίχαρμος , Εύδοξος ,Τηλαυγής , Φιλόλαος , Ευκλείδης , Στίλπων , Ηράκλειτος , Ανάχαρσις , Μύσων , Επιμενίδης ,Φερεκύδης , Αριστοτέλης, Δημήτριος , Ηρακλείδης , Θεόφραστος , Λύκων , Στράτων , Πλάτων , Αρκεσίλαος ,Καρνεάδης , Κλειτόμαχος , Κράντωρ, Κράτης , Λακύδης , Ξενοκράτης , Σπεύσιππος , Αναξίμανδρος  , Αναξιμένης , Αναξαγόρας , Αρχέλαος , Πυρρών , Τίμων, Μένων , Πρωταγόρας , Ζήνων , Απολλόδωρος , Αρίστων , Αρχέδημος , Διονύσιος , Ήρριλος , Κλεάνθη, Χρύσιππος , Σωκράτης , Ξενοφών , Θεόκριτος , Ισοκράτης, Φιλόστρατος , Αισχύλος , Ευριπίδης , Ησίοδος, Μένανδρος , Όμηρος , Ορφεύς ,Σοφοκλής, Διόδωρος , Πυθαγόρας , Φειδίας,  Ηρόδοτος , Λεωνίδας ,  Αρχιμήδης , Περικλής , Μέγας Αλέξανδρος , Ερμής ο τρισμέγιστος ,  …………και πολλοί ακόμα.

 


ΤΙΜΩΡΙΑ

Τι τιμωρία μπορεί να επιβληθεί  σε κάτι τόσο σοβαρό , μη αναστρέψιμο , καταστροφικό;

Ο Πάνσοφος Δημιουργός του Κόσμου  όρισε ότι  οι έλληνες θα πρέπει να υποστούν τα αποτελέσματα των πράξεων τους μέχρι εξαφανίσεως  (όπως και γίνεται σήμερα).

Θα υποστούν τα μαθηματικά την πυρηνική φυσική την ιατρική την βιολογία την ρητορική την ανατομία , την γεωμετρία  την ιστορία την δημοκρατία  και όλα όσα δίδαξαν σε αυτούς που δεν έπρεπε.

Αυτό θα είναι και το τελευταίο μάθημα προς τους (εναπομείναντες)  Έλληνες  που είναι και το σημαντικότερο.

Πολλά εξαρτώνται από την χιλιάδων χρόνων  σοφία που απέκτησαν . Είναι ικανοί να εξέλθουν του μαρτυρίου τούτου;

Μπορούν  να διδάξουν πάλι τον πλανήτη αλλά με σοφία και σύνεση;
 
 
 
         Είπαμε, υπάρχει η Κακία   αλλά υπάρχει και η  Αρετή


Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

Άρης Ο Θεός του Πολέμου...



  Γη    -   Άρης
-Ανθρώπινη παρουσία στον Άρη.
-Διαταραχή της ισορροπίας.
-Γεγονότα που εξελίσσονται.
-Οριακές συνθήκες.
-Επέμβαση-Δίκη.



Ο Άρης είναι ο τέταρτος (4ος) σε απόσταση από τον Ήλιο πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος  και ο δεύτερος πλησιέστερος στη Γη, και ο έβδομος σε μέγεθος και μάζα του Η/Σ.

Λέγεται συχνά και «ερυθρός πλανήτης» εξαιτίας του ερυθρού χρώματος που παρουσιάζει και οφείλεται στο τριοξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) στην επιφάνειά του.

O Άρης είναι ένας «γήινος πλανήτης» με λεπτή ατμόσφαιρα, με επιφάνεια που συνδυάζει τους κρατήρες σύγκρουσης της Σελήνης και τα ηφαίστεια, τις κοιλάδες, τις ερήμους και τα πολικά παγοκαλύμματα της Γης.

Φαίνεται ακόμη να έχει περιοδικά επαναλαμβανόμενες «εποχές».

Ο Άρης διαθέτει ακόμη το Όρος Όλυμπος, το ψηλότερο γνωστό όρος στο Ηλιακό μας Σύστημα και την Κοιλάδα Μαρινέρις, τη μεγαλύτερη κοιλάδα. Το βαθύπεδο Βορεάλις που βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη καλύπτει το 40% της επιφάνειάς του και αποτελεί το υπόλειμμα μιας γιγάντιας σύγκρουσης.

Στην περιφορά του γύρω από τον Ήλιο συνοδεύεται από δύο μικρούς δορυφόρους: τον Φόβο και τον Δείμο (= Τρόμο).

 

Άρης   Ο Θεός του Πολέμου...
Άρης ο Θεός του πολέμου και όχι μόνο. Εκτός από θεός του πολέμου ο Άρης είναι και ο θεός της ανδρείας και της αστικής τάξης.

Σε αντίθεση με την αδελφή του, την Θεά Αθηνά, η οποία είναι επίσης ?πολεμική? θεά, ο Άρης δεν μάχεται με σοφία
και αυτός είναι και ο λόγος που αρκετές είναι οι φορές που έχει ηττηθεί, ντροπιαστεί και κατατροπωθεί από την Αθηνά. Αγαπάει τον πόλεμο για τον πόλεμο και του αρέσει να μάχεται με όλο του το είναι. Ο Άρης είναι ο πόλεμος και ο πόλεμος είναι ο Άρης.

Τέσσερεις είναι για τους αρχαίους Έλληνες οι βασικές αρετές. Η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη, η σοφία και η ανδρεία. Αυτό φανερώνει την αξία και την τεράστια δύναμη  του Θεού Άρη καθώς αυτός αντιπροσωπεύει την ανδρεία. Είναι ο θεός της ανδρείας και όλοι οι πολεμιστές προσπαθούν να φανούν ανδρείοι τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και έξω από αυτό.

Ο Άρης ανήκει στην δεύτερη γενιά των Θεών.  Είναι ο νόμιμος Υιός του Δία και της Ήρας. Συνήθως απεικονίζεται κρατώντας δόρυ και φορώντας κράνος σε κάποια πολεμική σκηνή, ενώ φημίζεται για το καλοσχηματισμένο γυμνασμένο ανδροπρεπές του κορμί και το ωραίο του πρόσωπο που τον κάνουν ακαταμάχητο στις γυναίκες, τόσο που ούτε η Θεά Αφροδίτη δεν κατάφερε να του αντισταθεί.
Η Αφροδίτη, Θεά του έρωτα και της ομορφιάς, αν και νόμιμη σύζυγος του θεού της φωτιάς
Ηφαίστου, αντικρίζοντας το καλοσχηματισμένο κορμί του Άρη δεν αντιστάθηκε.
Την παράνομη αυτή σχέση όμως είδε ο Ήλιος που τα πάντα θωρά και την φανέρωσε στον  Ήφαιστο, ο οποίος τότε σκαρφίστηκε ένα σχέδιο για να τους παγιδεύσει.

Έβαλε στο κρεβάτι του αόρατα μαγικά δίχτυα και προσποιήθηκε πως θα φύγει στην Λήμνο.
Μόλις ο Άρης τον βλέπει να φεύγει πηγαίνει στο σπίτι του να βρει την Αφροδίτη και εκεί παγιδεύεται. Ύστερα από λίγο επέστρεψε ο Ήφαιστος και

ειδοποίησε όλους τους θεούς να έρθουν και να δουν τι έπιασαν τα δίχτυα του.

Μετά από παρέμβαση του Ποσειδώνα τους αφήνει ελεύθερους και η μεν Αφροδίτη έφυγε για τον ναό της στην Πάφο, ο δε Άρης για την Θράκη.

 Από την Αφροδίτη ο Άρης απέκτησε την Αρμονία, η οποία αργότερα παντρεύτηκε με τον βασιλιά, ήρωα, γενάρχη των Θηβαίων, τον Κάδμο, σε έναν γάμο που έδωσαν το παρόν όλοι οι Ολύμπιοι, με τον Απόλλωνα και τις μούσες να παίζουν όμορφους ύμνους και τον Ήφαιστο να χαρίζει στην νύφη ένα πέπλο και ένα περιδέραιο.
Εκτός από την Αρμονία, ο Άρης από την Αφροδίτη απέκτησε δύο γιους, τον Δείμο (τρόμο) και τον Φόβο, οι οποίοι τον συντρόφευαν πάντα και παρευρίσκονταν σε κάθε μάχη.
Συχνά μαζί με την λατρεία του Άρη λατρεύονταν και γινόντουσαν
τελετές και θυσίες και για τους δύο το Υιούς. Ιδιαίτερα πριν από κάποια μάχη γινόντουσαν θυσίες προς τιμή τους αλλά και για τον εξευμενισμό τους έτσι ώστε να τους έχουν με το μέρος τους στον πόλεμο. Ιδιαίτερα σε μία τέτοια εποχή που οι
πόλεμοι ήταν πολύ συχνοί και ορισμένοι όπως ο Τρωικός πολυετείς, η λατρεία του θεού του πολέμου ήταν επιβεβλημένη. Παρόλα αυτά όμως δεν ήταν πάρα πολύ αγαπητός και δημοφιλής και ελάχιστοι ναοί χτίστηκαν προς τιμή του, ιδιαίτερα στην περιοχή της  Θράκης.

 Μία από τις ήττες του Άρης από την Αθηνά περιγράφεται από τον Όμηρο στην Ηλιάδα. Ο Άρης αν και είχε υποσχεθεί σε Ήρα και Αθηνά πως θα βοηθούσε τους Αχαιούς, τυφλωμένος από το πάθος του για την Αφροδίτη πέρασε στην αντίπαλη παράταξη των Τρώων και βοηθούσα τον μεγαλύτερο ήρωά τους τον Έκτορα, σε μία εποχή που ο Αχχιλέας απουσίαζε.

Τότε η Ήρα ζήτησε από τον Δία να μεσολαβήσει και αυτό έστειλε την Αθηνά να τακτοποιήσει το ζήτημα.
Η Αθηνά, φόρεσε την Κυνέα (κράνος) του Πλούτωνα, έγινε αόρατη, και επιβιβάστηκε στο άρμα του Διομήδη, ο οποίος ετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει, χωρίς να γνωρίζει με ποιον πολεμάει, τον Άρη στο πεδίο της μάχης. Ο Άρης εκτόξευσε το χάλκινο δόρυ του προς τον Διομήδη και ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα υπήρχε περίπτωση να αστοχήσει, η Αθηνά το έσπρωξε με τα δυο τις χέρι και το έκανε να αλλάξει πορεία.

Στη συνέχεια, οδήγησε το δόρυ του Διομήδη στα πλευρά του Άρη καταφέρνοντας ένα κέραιο χτύπημα, το οποίο τον έριξε κάτω και τον έκανε να σπαράξει τόσο δυνατά όσο δέκα χιλιάδες πολεμιστές μαζί.

Μετά από αυτό ο Άρης έφυγε για τον Όλυμπο όπου βρήκε τον Δία και άρχισε να του παραπονιέται για ο πόσο περισσότερο συμπαθεί την Αθηνά επειδή αυτή είναι καθαρά δικό του παιδί.

Τότε ο Δίας αφού τον έβρισε και του μίλησε πολύ προσβλητικά, τον λυπήθηκε και έδωσε εντολή στον Παίονα, γιατρό των θεών να τον θεραπεύσει.

 Ακόμη ένας σημαντικός μύθος γύρο από τον Άρη είναι η δολοφονία του Αλιρρόθιου.

Ο Αλιρρόθυος ήταν γιος του Ποσειδώνα και της νύμφης Ευρύτης ό οποίος, θαμπώθηκες από την ομορφιά της Αλκίππης, κόρης του Άρη και της κόρης του βασιλιά της Αθήνας Κέκρωπα. Η Αλκίππη όμως δεν ενέδιδε στο ερωτικό κάλεσμα του Αλιρρόθυου ο οποίος τυφλωμένος από το πάθος του για αυτήν, την βίασε.

Ο Άρης μαθαίνοντας για τον βιασμό της κόρης του θέλησε να εκδικηθεί και έτσι σκότωσε τον Αλιρρόθυο. Ο Ποσειδώνας μαθαίνοντας για τον θάνατο του Υιού του, κάλεσε όλους τους θεούς σε μία δίκη στην ακρόπολη των Αθηνών σε ένα χώρο που έκτοτε ονομάζεται Άρειος Πάγος (βράχος του Άρη) κατηγορώντας τον Άρη για δολοφονία.

Οι Θεοί όμως ομόφωνα αποφάσισαν την αθωότητα του Άρη. Από τότε όλες οι ποινικές υποθέσεις της πόλης κράτους των Αθηνών εκδικάζονταν εκεί.